15 Ocak 2014 Çarşamba

Yakın Ölüm Deneyim'im

Herkesin hayatında kırılma noktaları , hiç unutamadıkları anlar, bir ömür geçse de etkisinden kurtulamayacakları anıları vardır. Bugün siteler arasında gezinirken bir haber ile karşılaştım. "Yakın Ölüm Deneyimi" diye bir şeyden bahsediyordu. Haberi okuduğumda zaman tüneline girmiş gibi tam 19 yıl geriye gittim...

5 yaşındaydım... 2 odalı evimizin salonunda oynuyordum.Havayı net hatırlamıyorum, yaz olabilir. Sanırım hafta sonuydu çünkü babam evdeydi. Tuvaletim gelince holün sonundaki banyoya gittim. Ablam içerdeydi, kapıyı çaldım. Birazdan çıkıcam git sen dedi. Bende salona döndüm. Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama benim sıkışmışlığım had safhadaydı. Tekrar gittim. Bu sefer uyuzluk olsun diye mi nedendir bilmem çıkmadı gene. Ben çoğu zaman sakin ama sinirlenince de öfkeden deliye dönen bir kız çocuğuydum. Ablamla ise çoğu kez kavga ederdik. Aldığım ret cevabının da etkisiyle, öfkeyle salona koştum. Çok sinirli olduğumu hatırlıyorum, hani böyle gözden yaş gelir ya sinirden, işte öyle...

Bir köşe takımımız vardı, böyle kiremit rengi üzerinde çiçekler olan bir takım. Tam köşe kısmında kalan arka boşlukta ise benim oyuncak sandığım vardı. Sandık köşeli bir yapıdaydı ve koltuk takımından biraz yüksekteydi. Sinirle salona girdiğimi, kendimi olanca hızımla tam köşeye oturmak için savurduğumu hatırlıyorum... sonrası...


Hatırladığım sahneler bölük pörçük, kafamı çarptığımı ve yere yıkıldığımı net hatırlıyorum. Sonra yukarıdaydım , ablam içeriden koşarak geldi, annem ağlıyordu. Babam beni kucağına aldı sarstı, dudaklarım birazcık morarmıştı. Sonra nasıl akıl ettiyse,yapılacak en doğru hareketi yaptı. Bacaklarımdan tuttu beni ters döndürdü kafama kan gitmesi için olanca gücüyle salladı. 5 yaşındaydım çok hafiftim zaten . Garip olan sallandığımı hissetmememdi. Çünkü yukarıdan izliyordum olanı biteni. Sanki perdenin üzerinde bir sandalye vardı bende orada oturmuş izliyordum.

Bir ses duydum, tiz çığlık gibi ama değil. Ve evet ışığı gördüm. Hani efsaneler efsanesi o ışık... Uyandım sonra. Hani derler çocuk aklı , uydurur, hatırlamaz. Benim kanıtım vardı. Çünkü uyandığımda dediğim şeyi çok net hatırlıyorum, aynı şekilde ablam babam ve annemde... Babama döndüm ve dedim ki
- " Baba beni neden öyle sallıyordun ve tokatlıyordun? ben her şeyi yukarıdan izledim".

Tabii şok bütün aile, o manzara dün gibi hatırımda :)

Sonrasında doktora gidildi, doktor bu olayı normal karşıladı, böyle bir şeyin olabileceğini , kısa süreli ölümlerin yaşanabileceğini söyledi.

Bugün bende o tanımla karşılaşınca biraz araştırmak istedim.

Yakın Ölüm Deneyimi (Near Death Experience)

En çok Astral Seyahat kavramıyla karşılaştırılan bu deneyim, dünya üzerinde bir çok kez bir çok insan tarafından yaşanmıştır. Kişilerin 5 dakikadan 25 dakikaya kadar değişik sürelerle kalpleri durmuş, sonrasında yaşama dönmüşlerdir. Uyandıklarında hissedilen şeyler genelde ortaktır, kaybolmuşluk hissi, sonsuz doğru uzanmak, zaman mekan ve gerçekliğin kaybolması, aşırı bir huzur hissi vb. 

Bu konuda araştırmalarıyla ünlü Dr. Kenneth Ring, 1977 yılında okuduğu Raymond Moody'nin After Life kitabından ilham almış. Ve bu konuyu araştırmaya karar vermiştir. Araştırma süresince Yakın Ölüm Deneyimi yaşamış 102 denekle çalıştı. Sonuçlar ise şöyle ; 

- Ölüme yakın deneyim yaşayanların ortak hissi vücutlarının bedenlerinden ayrıldığı, karanlık bir tünel veya ışığa doğru bir  boşlukta yolculuk ettikleri, ölmüş olan arkadaş veya akrabalarını gördükleri ve büyük bir huzur, rahatlık ve mutluluk hissi yaşadıkları.Ve gerçek hayatlarına geri döndüklerinde, bu duygunun ve deneyimin hayatlarının geri kalanını çok etkilediğini belirtmişler.

- Dini yönün bu konuda etken bir gerekçe olmadığını , Dini duyguları çok baskın yada ateist birinin aynı derecede etkilenme potansiyeline sahip oldukları,

- Bu deneyimden sonra kişilerin ölüm korkularını aştıkları, aynı şekilde yaşamı daha çok sevdikleri, maddi şeylerden uzaklaştıkları, biraz daha ruhani bir yola yöneldikleri ortaya çıkmıştır. 



Bu sonuçların beni çok da fazla kapsamadığını söylemeliyim. Bunda ki en büyük etken ise bu deneyimi sadece 5 yaşındayken yaşamamdı. O yaştayken zaten hayata, ölüme, maddi ve ruhani konulara olan bilgim yok denecek kadar azdı. Çocuk saflığımdan dolayı bu deneyimi olumlu yada olumsuz hiç bir etkiye maruz kalmadan atlattım. Aranızda böyle bir deneyim yaşamış olan var mı ?





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder